Od Martina cd. Lex

- Wiedziałem - uśmiechnąłem się szeroko, odchodząc na pół metra, oraz psując cały romantyczny nastrój.

Podniosła jedną brew do góry, nic nie mówiąc. 

- Wiedziałem, że nareszcie cię poderwę, wiedziałem już na samym początku - udawałem głupka.

Zaśmiała się lekko, po czym oparła swoją głowę, na ręce.

- Martin? - uśmiechnęła się.

- No i zepsułem nastrój - wykonałem tak zwany 'facepalm'. - no to spróbujemy jeszcze raz. Tym razem nic nie będę mówić.

Podszedłem do niej ponownie, po czym wczepiłem się w jej usta. Dotknęła ręką mojego policzka, po czym objąłem ją w pasie.

Lex? Brak weeeeeeny. Powoli zapominam co to jest ta 'wena'. Ale powoli xd