Od Aleksy C.D Nathana

Spojrzałam na chłopaka. 
- Mów po ludzku a nie po marsjansku czy ch*j wie jakim. - powiedziałam.
- Nie ładnie przeklinać. - zagroził mi palcem. 
Spiorunowałam go spojrzeniem.
- Dobra idę. - burknęłam. 
Chciałam odejść, ale ten znowu złapał mnie za włosy. Pociągnął do tyłu. 
- No co ty chcesz? - syknęłam.
- Odpowiedz. - powiedział.
- Nie. - skrzyżowałam ręce na wysokości klatki piersiowej. 
Spojrzał na mnie, a ja na niego. Nie no kuźwa! To jest obrazek nie człowiek. Ja... Ja to wiem! Chociaż nie nie wiem. 
- Gadasz do siebie? - zapytał i nawet na mnie nie spojrzał.
Apff... Nie patrzy na mnie. Więc mogłam coś zrobić typu pokazanie języka, faka albo cuś. Więc wytknęłam mu język. A ten od razu "Nie wytykaj języka". No ale kuźwa skąd?! 
- Masz oczy dookoła głowy? - zapytałam.
- Może. - odparł tajemniczym głosem.
- Pfff... Nie umiesz normalnie gadać? 
- Umiem... - odparł.
- Nie widać. 
- Pech. 
No kuźwa on jest taki... Dziwny ale ciekawy! O kuźwa o czym ja myślę? Porównałam go do obrazka. To jest takie dziwne... Dobra nie ważne. 
- Ty tak za dużo nie myśl może co? - zaproponował. 
- Bo co? 
Spojrzał na mnie.
- Bo Ci mózg się przegrzeje, o ile go masz. - powiedział. 
Podeszłam do boksu w którym stał. Przymrużyłam oczy. 
- Jesteś irytujący... Ale... 
- Ale co? - spytał.
- Ale ciekawy. - odpowiedziałam i odsunęłam się od boksu.

Nathan?