-Nie każdy człowiek stoi cicho, po czym rzuca się na ziemię, śmiejąc się i turlając. Chyba, że tutaj to całkiem normalne. Trudno, będę musiał się dostosować. - Znów wzruszyłem ramionami, spoglądając na dziewczynę.
-Dobra, już dobra. - Przewróciła oczami. Po chwili zaczęła się głupio uśmiechać.
-To na prawdę nie jest normalne. - Zmarszczyłem brwi, przyglądając się Aleksie.
-Nie patrz się na mnie, bo znów zacznę się śmiać.
-Czyli to ze mnie się śmiałaś? Nie dość, że jestem ciekawy, to jeszcze śmieszny? - Westchnąłem i z rezygnacją pokręciłem głową.
-Nie, znaczy, no...Nieważne. To się nie wydarzyło.
-Wydarzyło, wydarzyło. Ja ci tego nie zapomnę. Następnym razem pośmiejemy się z ciebie.
-Pff... - fuknęła i odwróciła głowę w drugą stronę.
Aleksa?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz